Przejdź do treści

Wszystkie obietnice Boga w Chrystusie stały się „tak” (2Kor 1,20)

Wszystkie obietnice Boga

w  Chrystusie  stały  się  „tak” (2Kor 1,20)

 

Księga Izajasza                   Proroctwo o czasach chrystusowych

Czas: lud wybrany jest w niewoli na skutek swoich grzechów i niewierności Bogu. W swej niedoli szuka ratunku u Boga. Nadzieja: zawarta w przekazie proroka: „pokrzepcie omdlałe ręce! Wzmocnijcie osłabione kolana! Mówcie małodusznym: Bądźcie mężni! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi odpłata, Boża nagroda. Nowe życie: „On sam (Bóg) przybędzie i was wybawi. Wtedy przejrzą oczy niewidomych, otworzą się uszy głuchych”. „Odkupieni przez Pana powrócą i przyjdą na Syjon z weselem”(35,10).

Ewangelia Św. Marka                      Jezus Chrystus  przybył    

Czas: Jezus przemierza wielokulturową ziemię Dekapolu. Z Nim uczniowie i tłum ludzi. „Wtedy przyprowadzili do Niego głuchoniemego” z prośbą o interwencję. Uczniowie mogą teraz zobaczyć działanie Boga wśród innych narodów. Nadzieja: bo Jezus odprowadza głuchoniemego na bok. „Z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął jego języka”, aby i on mógł rozpoznać zamiar Jezusa. Syn zwraca się do Ojca, „spojrzał w niebo, westchnął i rzekł” do głuchoniemego: „Otwórz się!”. Nowe życie: „natychmiast otworzyły się jego uszy i zostały rozwiązane więzy jego języka, tak, że mógł poprawnie mówić”. Kolejny raz uczniowie Jezusa są świadkami wypełnienia się obietnic prorockich związanych            z Mesjaszem. „Pełni podziwu mówili: Wszystko dobrze uczynił”, ale czy już uwierzyli, że jest Mesjaszem rozpoczynając nowe życie, życie z wiary?

List Św. Jakuba         Dzięki Chrystusowi jedni i drudzy mamy przystęp

                                              do Ojca w jednym Duchu” (Ef2,18)

Czas: wyznawcy Chrystusa, ci pochodzący z Żydów i ci pochodzący z pogan, tworzą wspólnotę w jedności Ducha. Ale żyją pośród tych, którzy jeszcze nie wierzą. Zdarza się, że przejmują ich zachowania podczas wspólnych zebrań i „stają się przewrotnymi sędziami”, czyniąc „różnice między sobą”, według stanu zamożności lub wg. statusu społecznego. Nadzieja: „Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze i na dziedziców królestwa, które przygotował tym, którzy Go miłują?”. Nowe życie: „Bracia moi! Wiara w naszego Pana, Jezusa Chrystusa, uwielbionego nie  kieruje się względami na osoby”. „Jeżeli więc wypełniacie prawo królewskie zgodnie z Pismem: Będziesz miłował bliźniego swojego, jak siebie samego, dobrze czynicie(2,8). To standard nowego życia w Chrystusie i dostęp do Jego obietnic.

Psalm 146            „Będę wielbił Pana przez całe moje życie, dopóki istnieję”

Bo „Szczęśliwy ten, kogo wspomaga Bóg”,  „kto pokłada nadzieję w Panu, Bogu swoim”.

Bo „On dochowuje wierności na wieki. Bierze w obronę skrzywdzonych, daje pokarm zgłodniałym”

Bo „Pan uwalnia więźniów, Pan otwiera oczy niewidomym, Pan podnosi poniżonych”.

Bo „Pan króluje na wieki”,  „z pokolenia na pokolenie”    Alleluja!

 

 

Parafia pw. Św. Andrzeja Apostoła w Poznaniu

Redakcja i opracowanie:  MJM